Aanwezig: Edwin, Sharon, Ton, Mirjam, Loes, Debbie

Het nieuwe fotoseizoen is begonnen! En alhoewel sommige leden schitterden door afwezigheid (hetzij door elkaar liefdevol in de ogen te willen kijken in Turkije na een zeer gezellige trouwdag of in Griekenland zich te buiten te gaan aan de Griekse feta, volgens eigen zeggen) was het leuk om iedereen welkom te heten.

Er moesten eerst wat punten worden afgehandeld, zoals de fotowedstrijd van de KLM waarbij Ton opmerkte dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor ons eigen werk. 

Ook is het tijd om te evalueren hoe we het doen met z'n allen, zijn er nog verbeterpunten aan te brengen, denk er maar over na.

Naar aanleiding van ons eerste enthousiaste geSOP staan we nu klaar voor de volgende uitdaging. Zo met de vallende bladeren en alle kleuren die de natuur ons biedt, leek het ons een idee om de kaplaarzen aan te trekken en het bos in te gaan, maar dan wel onder begeleiding van een boswachter.
Debbie zal kijken of dit te realiseren valt.

Dat we er allemaal zin in hebben blijkt wel uit het aantal foto's die op tafel komen. Zowel Sharon als Elly laten werk zien uit de dierentuin en ook Ton komt met een viertal foto's uit die dierentuin. Vooral die van de bever krijgt onze volle aandacht, zeker als we horen dat dit prachtige plaatje is gemaakt met een 80-200mm lens.

Mirjam heeft de kat weten vast te leggen, maar helaas valt zijn koppie een beetje weg dus dat wordt opnieuw proberen en dan met de flitser in de aanslag!

Edwin heeft 'snelle' foto's van zijn dochter gemaakt met zijn nieuwe toestel wat een leuk alternatief is op het dierenthema.

En dan springen wij in de auto's en gaan naar Erwin Lam, want die mag ons wijzer gaan maken wat passe-partout betreft.

De hamvraag is natuurlijk: waarom een passe-partout?

  1. los van zijn omgeving komt een foto meer tot zijn recht
  2. 1 mm lucht tussen de afbeelding en de glasplaat zorgt voor een vacuĆ¼m en dit geeft onherroepelijk vlekken
  3. je kunt zelf de beeldgrootte bepalen en delen van de afbeelding afschermen. Bijvoorbeeld een landschap 10 cm bij 30 cm maken.

Een passe-partout wordt altijd gesneden (even professioneel gezien) en hiervoor zijn drie mogelijkheden.

  1. handsnijder - deze wordt alleen thuis gebruikt of bij idioot grote formaten.
  2. het tafelmodel - deze wordt professioneel gebruikt
  3. de computergestuurde snijders - dit wordt alleen bedrijfsmatig gebruikt bij grote oplagen.

Het passe-partoutkarton bestaat uit een zuurvrije toplaag en onderlaag. Dit om de kleurechtheid en het niet aantasten van de foto te waarborgen.

Nu we de theorie in ons hebben opgenomen wordt het tijd voor wat praktijk. Erwin steldt de messen zo af dat ze snijden onder een hoek van 45 graden zodat deze scherp door het materiaal snijden. hij legt er nog wat passe-partoutkarton onder om rafelen te vermijden en als hij 5 maal de mesjes heeft gebruikt zijn ze toe aan vervanging! 

De mogelijkheden zijn legio, van kleurnuances tot dubbele passe-partout etc. Je kunt hier heel wat creativiteit in kwijt.

Wat een veelgemaakte fout is volgens Erwin is het gebruik van PLAKBAND. Dit vreet nl. door je foto's heen. Lijkt me niet geheel onbelangrijk, zeker als je dan weet dat er speciale zuurvrije lijm op de markt te koop is.
O ja en je moet de passe-partout nooit rondom vastplakken, maar alleen aan de bovenkant, zodat de foto kan werken.

Dat Erwin zijn verhaal is aangekomen blijkt wel uit de gretigheid waarmee we het zelf willen proberen en onder toeziend oog van Erwin rijgt Edwin nog wat materiaal aan het mes...