Het thema van vanavond is: wat is een goede foto.

De ideale foto bestaat niet, 'mooi' blijft een subjectief gegeven. Wat de één mooi vindt, daar vindt de ander niets aan. Om een foto toch te kunnen beoordelen zijn er kaders vastgesteld, objectieve maatstaven die als uitgangspunt kunnen dienen bij het beoordelen van een foto.

In dit kader zijn 3 categorieën te onderscheiden.

1. Het technische aspect

Hierbij wordt gekeken naar de belichting en de scherpte. De belichting moet goed zijn. Dat klinkt eenvoudig maar is het echt niet. In een goede foto zit 'het zwartste zwart, het witste wit en alle toonschalen die daar tussen liggen'. Ga d'r maar aanstaan!

Op papier uitleggen hoe dit er uit moet zien is haast ondoenlijk, daarom geef ik het voorbeeld weer dat Erwin gaf: men neme een zwart koffertje met chromen randjes en plaatst dit half in de zon en half in de schaduw. Ga hier nu maar eens foto's van maken, het liefst met een zwart/wit diafilm, want dat geeft het beste resultaat.

Wat doe je? Maak één foto met de standaard belichting, oftewel, wat je automatische camera zegt dat je moet doen. Maar nu: maak dezelfde foto nog eens, maar dan 1 stop onderbelicht. En dan nog één, maar nu 1 stop overbelicht. En nog één erbij. En nog één. Wat zie je dan terug? Het zwartste zwart (in het koffertje) en het witste wit (in de reflectie van het chromen randje). Als het goed is. Experimenteren=leren!

Natuurlijk staat het je vrij om een ander onderwerp te kiezen, bijvoorbeeld een zebra in de sneeuw, of een pinguïn op het strand. Zorg dan wel voor het 'lichtje' in de ogen.

De scherpte.
Een foto is scherp of onscherp. Maar een foto is niet overal even scherp, afhankelijk van de scherptediepte waar je voor kiest. Soms wil je een duidelijke achtergrond, soms niet. Waar het om gaat is dat jouw 'centrale onderwerp' scherp is. Bij foto's van mens en dier moet je altijd op de ogen scherpstellen. Afhankelijk van de situatie kies je er voor of je voor- en/of achtergrond scherp of onscherp is. Maar een onscherpe foto kan ook mooi zijn. 'Onscherpte' kan bijvoorbeeld beweging of snelheid weergeven. Dus scherpte hangt ook samen met 'wat beoog je?' En hiermee komen we op het volgende aspect.

2. Het artistieke, creatieve gedeelte

Nog zo'n moeilijk te beoordelen, subjectief, gegeven. Daarom wordt ook dit aspect gekaderd en onderverdeeld in de beelduitsnede en het standpunt.

Al in de zeventiende eeuw maakten schilders gebruik van de wet van de gulden snede: ieder vlak kan verdeeld worden in een 'boter -kaas en eierenspel'. Er ontstaat dan een vlakverdeling van 3 x 3 delen met 4 'kruispunten'. Nu is onderzocht (en bewezen) dat deze 4 'kruispunten' het eerst de aandacht van de kijker trekken. Daar moet dus het centrum van je foto liggen. Maar goed, in dit vlak kunnen ook diagonale lijnen getrokken worden. Dan krijg je weer andere snijpunten, die ook weer de aandacht kunnen trekken. Natuurlijk kun je van deze vlakverdeling afwijken, er is niemand die zegt dat je je hieraan moet houden. Maar als je er van afwijkt, doe het dan wel zo bewust dat het opvalt, zodat je dus juist de aandacht trekt met het afwijkende.

Het standpunt.
Hoe fotografeer je iets? Op gelijke hoogte, van onderen of van boven? Ook hiervoor geldt: experimenteer. Wat we wel als tip van Erwin meekrijgen is dat mensen te vaak blijven staan als ze een foto maken. Oftewel: 'zak eens wat vaker door'..... de knieën welteverstaan.

3. De presentatie

Hoe ziet het eindproduct eruit? Een foto kan mooier, beter of slechter worden, afhankelijk van de wijze waarop hij uiteindelijk gepresenteerd wordt. Past de lijst bij de foto, is het passe-partout goed gekozen, is het netjes ingelijst, stofvrij enzovoort... wederom een scala aan mogelijkheden die de foto beïnvloeden.

Tot zover het (subjectieve) verslag van deze bijeenkomst. Maar er kwam nog een ding aan de orde. Een foto kan beoordeeld worden op deze 3 aspecten, maar er is nog een ander aspect wat meespeelt: wat beoogt de fotograaf? Aan een portretfoto worden andere eisen gesteld dan aan een foto voor in de krant. Wil je iets feitelijk weergeven of wil je emoties oproepen?

Bij elke foto die je maakt moet je je afvragen:

  • Wat fotografeer ik
  • waarom/ met welk doel
  • en onder welke omstandigeheden

Al deze factoren zijn bepalend voor het uiteindelijke resultaat. Alweer een tip van Erwin:je kunt registreren of regisseren. Te vaak neemt de fotograaf de omstandigheden voor lief, neemt hij/zij genoegen met 'goed' terwijl het 'beter' kan.

  1. neem de tijd voor een foto
  2. geef (zo mogelijk) instructies
  3. raak bekend met je onderwerp

"Geen kritischer criticus dan de criticus zelf?" (Het zou een Latijnse spreuk kunnen zijn).

Tot slot: Loes neemt afscheid van FLITS. zij geeft aan te weinig tijd te hebben om tijd en energie in het fotograferen en de fotoclub te stoppen en heeft het idee de overige leden hiermee tekort te doen.

Ondanks het feit dat dit door geen van de aanwezigen als zodanig wordt ervaren blijft zij bij haar standpunt. Wij als  fotografen vragen ons natuurlijk af: wat beoogt zij met deze actie, wat zijn de omstandigheden en hoe kunnen wij deze beïnvloeden, maar Loes is onvermurwbaar.

Loes zegt dat zij het erg fijn vond om enige tijd lid van FLITS te zijn en misschien wordt zij, over een jaar of 5 als ze wat meer tijd heeft, weer lid. Voor zij vertrekt heeft zij voor alle aanwezigen een afscheidscadeau.

Loes bedankt en wie weet tot ziens!!!