De avond begint met de presentatie van werk van nieuwe leden.
De 27 aanwezige leden (en Wilma Liefting uit Scherpenzeel, die 2 avonden zal meelopen) krijgen een mooie presentatie van Kees en Peter.

Kees start met foto’s uit zijn beginperiode van fotograferen en laat beelden zien uit New York waar hij met een fotograaf op pad is geweest (groepsfotovakantiereis) .
Kees is zelf architect en laat dus ook mooie platen zien van hoge gebouwen. Naast gebouwen begint hij het fotograferen van mensen ook steeds leuker te vinden, hoewel hij het vragen om toestemming nog steeds moeilijk vindt.
Na de eerste fotoreis heeft hij de smaak te pakken gekregen en gaat sindsdien vaker met een clubje op stedenreis. Het uitwisselen van gegevens over het fotograferen is daarbij heel fijn en leerzaam. Foto’s uit Lissabon en Sevilla: Mooie stadsgezichten, portretten en sfeerbeelden. De man in de tunnel met mooi geel licht maakt ook veel indruk.

Peter (Renooy) begint met een terras in winterlandschap in het park bij zijn werkgever. Hij wordt daar regelmatig gevraagd foto’s voor presentatie, jaarboeken etc. te maken. Een gestripte caravan die beplakt is met steenstrips heeft hij mooi in beeld gebracht. Verder prachtige herfstfoto’s met grote plas uit hetzelfde park. Ook de foto van een vervallen schuur is super. Bij de foto van zijn dochter valt op de mooie lichtval op het haar en toch geen schaduw in het gezicht.
Peter moet nu van al zijn collega’s foto’s maken voor het afscheid van de directeur.

Beiden krijgen een welverdiend applaus.

Na de pauze wordt de kerstkaart van het jaar gekozen. Na twee stemronden blijft Elly als winnares over met een kunstzinnige kaart.

Scrapbooking
Karin vraagt nog even aandacht voor scrap-pagina’s voor het te maken boekje. Deze moeten uiterlijk de volgende dag binnen zijn.

Beroep in beeld
De volgende Campavond wordt van de leden verwacht dat zij 3 foto’s meebrengen (3-luik) die een beroep uitbeelden.

Haiku
De foto’s voor de Haiku gedichten moeten een abstract karakter hebben.

Daarna worden de foto’s getoond van de SOP naar Kootwijk.
Velen hadden blijkbaar de gedachte “dat zal iedereen wel meebrengen”. Dus had niet iedereen de foto’s van de grote zaal, trappen etc meegenomen, maar was er een grote variatie in het aanbod. Dit maakte het kijken ernaar erg boeiend.
Hoewel je maar 3 foto’s mocht inleveren, was dat voor sommigen toch weer moeilijk. Karin was streng en leidde de presentatie goed. Van de ingeleverde foto’s werd er steeds maar één besproken.
Zo kwam er een einde aan weer een boeiende Flitsavond.

Graag tot de volgende keer, tot FLITS