Op 11 november was de SOP naar Burgers Dierenpark in Arnhem. Helaas was de animo nogal gering, maar dat had ongetwijfeld te maken met het feit dat het voor velen een gewone werkdag was. Daarnaast was ook het weer niet al te best. ’s Ochtends miezerde het nog een beetje, maar later werd het droog en dat bleef het gelukkig ook de rest van de dag. Door de zware bewolking was het echter donker en somber, waardoor de ISO-waarde behoorlijk opgeschroefd moest worden.

Na koffie en cake bij Margreet, vertrok een klein, edoch select gezelschap bestaande uit Margreet, Elly, Ank, Yvonne, Betting en Henk heel toepasselijk in twee Panda’s richting Arnhem. Daar aangekomen, bleek het voordeel van een doordeweekse dag. Er waren weinig bezoekers, dus die konden ook niet in de weg staan.

Direct na de ingang stuitten we op een kolonie pinguïns die natuurlijk uitgebreid werden gefotografeerd. Daarna leek het de meesten toch beter om een beetje z’n eigen weg te gaan en spraken we af om elkaar om één uur weer te ontmoeten in het restaurant.

Zoals al gemeld, waren de omstandigheden voor het maken van goede foto’s helaas niet zo best. Veel dieren vonden het weer ook niet zo bie en zaten binnen en eerlijk gezegd vond ik het open gedeelte van de tuin niet echt geweldig. Beetje ouderwets.

Op één van onze Campavonden had Annette aangegeven dat de keuze op Burgers was gevallen omdat daar ook diverse overdekte attracties te bewonderen zijn. Dat bleek dus (helaas) een goede keus en ik nam dan ook al gauw mijn toevlucht tot de bush, desert en ocean (we waren tenslotte in een Nederlandse dierentuin, nietwaar). Voordeel was dat het daar lekker warm was, nadeel was dat direct alle lenzen besloegen.

Even voor enen spoedde ik mij naar het restaurant en het viel me wel op dat het daar zeer stil was en dat er alleen drankjes en taart te krijgen waren. Bij navraag bij de bediening bleek ik dus in het verkeerde restaurant te zitten. Dat krijg je als je niet goed luistert en niet op de plattegrond kijkt. Gelukkig was het andere restaurant vlakbij en daar stond de rest van het gezelschap al te wachten.

Het lunchbuffet kon Yvonne niet zo bekoren en zij nam haar toevlucht tot de snackbar voor een grote portie pikante patat.

Nadat we elkaars foto’s bewonderd hadden (toch wel handig dat ‘digitaal’) splitsten we op in twee groepjes om alles wat tot dan toe nog niet op de gevoelige chip was vastgelegd, alsnog te vereeuwigen.

We kwamen elkaar regelmatig tegen en natuurlijk werden er dan ervaringen en tips uitgewisseld. Met name de bush, ocean en de savanne werden ’s middags bezocht en uitgebreid gefotografeerd. Ikzelf vond het aquarium (ocean) het meest boeiend en heb daar ook de meeste foto’s gemaakt. Helaas bleken die thuis niet erg goed gelukt te zijn.

De keus van Betting om alles vanaf statief te fotograferen, was waarschijnlijk niet zo verkeerd. Bij mijn tweede bezoek aan de ocean bleken twee medewerkers bezig te zijn met het zemen van de ramen, maar dan wel aan de binnenkant. Gehuld in duikpak en gewapend met zuignap en een doekje werden de ruiten minutieus gepoetst. Die ruiten waren overigens op veel plaatsen enkele tientallen centimeters dik!

Als laatste bezochten we de savanne, maar helaas waren veel dieren zoals giraffen, leeuwen e.d. nogal ver uit de buurt. De telelens maakte daardoor overuren .

Om een uur of half vijf hadden we afgesproken in het restaurant om onder het genot van een drankje de dag nog even door te nemen. Een half uurtje daarna vertrokken we weer richting Scherpenzeel. Al met al een leuke en gezellige dag, met voor mij helaas niet zo goed gelukte foto’s.