Wat hoor ik nu……ik neurie, doe ik anders nooit hoor vandaar dat dit zo bijzonder is. De melodie herkende ik van m’n lagere schoolperiode. Ik neuriede verder en de tekst die ik in gedachten meezong was kinderlijk eenvoudig maar oh zo toepasselijk “We gaan naar Elburg, wie gaat er mee……”. Ik vroeg me af waarom dit melodietje zo in m’n hoofd zat, was dit gewoon nieuwsgierigheid of had Marianne me de avond voorafgaand aan de SOP……? (zoveel afmeldingen, we gaan vast maar met z’n tweeën, hoorde ik haar zeggen). Nee hoor, doemdenken hoort niet bij me want ik bleef maar neuriën.

Om 14:00 uur pikte Marianne mij op en samen gingen we naar Janny die de koffie klaar had staan. Gelijk met ons kwamen Margreet en Yvonne S. aan rijden en binnen een mum van tijd waren Henk, Petra en Sonja ook al op de koffie met koek afgekomen. Het toilet werd natuurlijk nog even bezocht en toen Hans en Yvonne met rode wangen van de wind arriveerden, gingen we in colonne van drie auto’s en route.

Gelukkig waren Hans en Henk zo verstandig geweest hun mobiele nummers uit te wisselen want stel dat je elkaar op de weg kwijt zou raken……en jawel de mobiel bood uitkomst. Onder de toegangspoort van de hoofdstraat troffen we elkaar weer alsof we elkaar niet uit het oog verloren waren geweest. Ieder zijns weegs leek ons het beste en zo gebeurde het ook. Hoewel……met z’n tweetjes of drietjes sjouwen bleek gewoon te gebeuren, want samen zie je toch veel meer.

Ik herinner me dat ik op een gegeven moment samen met Petra en Sonja in het gras zat om een en ander uit te leggen over diafragmavoorkeuze en het effect van scherptediepte en van standpunten en van……ik weet al niet meer. Wat ik wel nog weet is dat de toren op de toegangspoort van alle kanten werd bekeken (en gefotografeerd???).

De pannen daken werden afgespeurd, dakgoten werden bekeken, deurknoppen en brievenbussen moesten het ontgelden, uithangborden werden zittend op straat vastgelegd en karakteristieke gevels werden van alle kanten beslopen en hier werd zelfs aan een automobilist gevraagd z’n auto even weg te zetten omdat……

De tijd vloog om, maar om 17:00 uur was iedereen op de afgesproken verzamelplek waar de warme chocolademelk met slagroom gretig aftrek vond en we weer even warm konden worden.

Elburg een leuke plek om te fotograferen, maar achteraf gezien was de tijd die we er vertoefden veel te kort. Dat neemt natuurlijk niet weg dat er vast mooie foto’s gemaakt zijn en dat het wat mij betreft een zeer gezellige middag is geweest! Elly